Un Festival di letteratura dedicato al tema della pace.Pubblico la mia poesia dell’antologia del Festival, tradotta in turco da Nicola Verderame. E’ dedicata ai bambini vittime delle guerre e del terrorismo.
Buona lettura
Yusuf
Yusuf siede accanto a sua madre,
il corpo riverso nel campo.
La luce del sole ora taglia lo
sguardo bambino.
Al mattino i lampi nel cielo, il
boato:
forse
un temporale,ma senza la pioggia
che scioglie la terra in mille rigagnoli
scuri.
La guerra cancella i confini del
senso.
E forse era un gioco, sua madre
dormiva
le braccia incrociate sul ventre
da ore
e non si svegliava.
E nella voragine nera finite
le povere cose di casa.
Yusuf non sa ancora, il padre
e il fratello uccisi lontano
oltre le dune di sangue
dall’alba al tramonto.
Sua madre narrava
racconti d’amore e di pace.
Yusuf ora attende la sua voce.
Yusuf
Yusuf annesinin yanında oturmuş, gövdesi yerde
Güneş ışığı şimdi çocuk bakışını kesiyor.
Sabahları gökte bir şimşek, bir patlama:
belki bir fırtına, binbir kara dere
icinde
toprağı eriyen yağmur yağmıyor.
Savaş, anlamın sınırları yok eder.
Bir oyunmuş belki, annesi uyuyordu
saatlerce kolları karnında kolları tutuyordu
uyanmadan.
Kara bir uçurumda kayboldu
yoksul evin eşyaları.
Yusuf bilmez şimdi baba ve kardeşinin
uzakta katledildikleri
kanlı kumullerin ötesinde
sabahtan akşama kadar
Annesi aşk ve barış hikayeleri
anlatıyordu.
Yusuf şimdi sesini bekliyor.