Ατελείωτη εργασία – Endless literary work
***
Ποίηση της Ιταλίδας ποιήτριας Laura Garavaglia
Poetry of Italian Poetess Laura Garavaglia
Translation into the Greek language
by the Greek Poetess Maria Mistrioti
***
1.
It is time to dig into the earth
remove rocks, plant roots.
Then the fruits will come.
Pick up splinters under the table
get into the tub of everyday,
soothing languor to wash up the heart.
To say experience, today, and not life anymore
abstract singular noun,
useless bet, illusory game.
***
It is time – Είναι ώρα
Είναι ώρα να σκάψεις τη γη
Να απομακρύνεις τις πέτρες
Να φυτέψεις ρίζες
Μετά οι καρποί θα έρθουν.
Μάζεψε τα θραύσματα κάτω από το τραπέζι
Πήγαινε μέσα στη μπανιέρα της καθημερινότητας,
η νωθρότητα που απαλύνει
να ξεπλύνει την καρδιά.
Να πεις ότι είναι η εμπειρία του σήμερα, και χωρίς έστω ζωή πια.
Ακαθόριστο ουσιαστικό
άχρηστο στοίχημα, σαν παιχνίδι των παραισθήσεων.
Solitude knows no pity.
Even when leaves breathe
frosted by the wind.
Or the cutting light of morning
Slashes any suspended thought,
any divided togetherness.
And our feeble star bleeds out its light.
***
Solitude – Η μοναξιά
Η μοναξιά δεν γνωρίζει ελεημοσύνη
ακόμα και αν αναπνέουν τα φύλλα
παγωμένα από τον άνεμο
ή από το κοφτερό κρύο του πρωινού
κόβει με ορμή κάθε σταματημένη σκέψη
κάθε σύνολο διαιρεμένο.
Και το δικό μας ασθενικό αστέρι
κάνει αφαίμαξη από το φως του.
***
3.
Stellate cells, hippocampi, thalami,
Dura and pia mater.
It is not fairy tale,
It is not poetry the brain.
Yet this is all we are, a bundle
Viscid and gray that imprisons us
in our skull.
***
Stellate cells: -Κύτταρα αστεροειδή
ιππόκαμποι, κρύπτες,
σαν μητέρα ήπια και σκληρή.
Δεν είναι σαν παραμύθι
Δεν είναι ποίημα το μυαλό.
Και όμως είμαστε ακόμα εδώ
ένα κουβάρι γλοιώδες και γκρίζο
που φυλακίζεται στον θάλαμο του κρανίου.
***
***
- -The sky is in ever –changing fractals
Backdrop of darkness, the shadows of houses.
Time does not come back, desists.
Virtual the present.
Of what we are noting remains.
Ο ουρανός είναι πηγμένος
Σε μετατρεπόμενα μορφοκλάσματα
Σε φόντο σκότους, οι σκιές των σπιτιών.
Ο χρόνος δεν επανέρχεται,
αρνείται το εικονικό παρόν.
Τίποτα δεν παραμένει από αυτό που είμαστε.
***
5.
The night of tomorrow already close
Opens its eyes wide,
draws outlines of things,
measures the silence of objects
leaves fruits to not in darkness
recomposes steps on the way.
The tears are from those searching for the drained
heart
parched skin resting in the shade.
***
The night of tomorrow : – Η νύχτα του αύριο
Η νύχτα του αύριο είναι ήδη κοντά
ανοίγει τα μάτια της διάπλατα,
ζωγραφίζει το περίγραμμα των πραγμάτων
μετράει τη σιωπή των αντικειμένων
αφήνει τα φρούτα να σαπίσουν στα καλάθια
ανασυνθέτει τα βήματα στην πορεία.
Τα δάκρυα είναι εκείνου που ψάχνει την αφυδατωμένη καρδιά
Το δέρμα κατάξερο ξεκουράζεται στη σκιά.
Laura Garavaglia
Translation into the Greek language by the Greek Poetess Maria Mistrioti
***
Αυτή η μεταφραστική εργασία ποιημάτων της Laura Garavaglia στην Ελληνική γλώσσα, αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία, της Ελληνίδας Ποιήτριας Μαρίας Μιστριώτη
This literary work is a copyright of the Greek Poetess Maria Mistrioti
= Chalkida Greece, December 22, 2021
==============